W „Prawie o ruchu drogowym” literalnie został ujęty przypadek, w którym pieszy w obrębie przejścia dla pieszych nie ma pierwszeństwa. Zachodzi on wtedy, gdy wchodząc na nie musi ustąpić pierwszeństwa tramwajowi. W każdym innym przypadku jest w pozycji uprzywilejowanej i ma pierwszeństwo przed innymi pojazdami. Jednak nie zawsze i obowiązuje go jeszcze jeden wyjątek. Pieszy nie ma pierwszeństwa przed pojazdem uprzywilejowanym i nie może wtedy wchodzić na przejście dla pieszych. Co istotne, nieważne jest, czy pojazd ten porusza się zgodnie z przepisami, na przykład jedzie pod prąd.

W tym miejscu ważne jest określenie kiedy jadący pojazd staje się pojazdem uprzywilejowanym i kto może go wykorzystywać. Otóż pojazdem uprzywilejowanym jest pojazd wysyłający sygnały świetlne w postaci niebieskich świateł błyskowych i jednocześnie sygnały dźwiękowe o zmiennym tonie, jadący z włączonymi światłami mijania lub drogowymi. Najczęściej spotykanymi tego typu pojazdami są radiowozy policyjne, straży miejskiej, karetki pogotowia, jak również wozy straży pożarnej. Jednak to nie jedyne pojazdy i instytucje mogące poruszać się oraz wykorzystywać pojazdy uprzywilejowane. „Prawo o ruchu drogowym” wylicza ich dwadzieścia, i nie jest to katalog zamknięty. A należą do niego chociażby pojazdy Krajowej Administracji Skarbowej wykorzystywane przez Służbę Celno-Skarbową. Aczkolwiek bez względu na oznakowanie pojazdu lub jego brak, jeżeli jest on pojazdem uprzywilejowanym, pieszy musi ustąpić mu pierwszeństwa.

Aby pojazd wypełniał znamiona pojazdu uprzywilejowanego musi spełniać łącznie wszystkie zapisane względem niego warunki, wymogi i obowiązki. Tym samym - co pewnie nie umknęło każdemu kto uważnie je przeczytał – jazda na światłach dziennych automatycznie powoduje iż przestaje on być pojazdem uprzywilejowanym, i to pomimo spełnienia wszystkich pozostałych wymogów. Tak, pojazd wysyłający dźwiękowe sygnały o zmiennym tonie oraz równocześnie niebieskie sygnały świetlne, który jedzie z włączonymi światłami dziennymi w warunkach atmosferycznych pozwalających na ich używanie, nie jest pojazdem uprzywilejowanym. To nie jest „kaczka dziennikarska:”, tak stanowią obwiązujące przepisy.

W określeniu momentu egzekwowania pierwszeństwa na przejściu dla pieszych ważna jest jego budowa. Jeżeli znajduje się na nim wysepka, separator, czy też inne urządzenie rozdzielające ruch pojazdów, przejście traktowane jest jako dwa odrębne – do wysepki i od wysepki. Ten sam przepis dotyczy przejść dla pieszych wyznaczonych na drogach dwujezdniowych, gdzie przejście na każdej jezdni uważane jest za przejście odrębne. To z pozycji kierującego pojazdem istotne zapisy, gdyż powodują one że w przypadku przejścia dla pieszych z wysepką, kiedy od strony pasa ruchu pojazdów poruszających się w stronę przeciwną (od jego lewej strony), nadchodzi pieszy, kierowca ten nie ma obowiązku zatrzymania się aby go przepuścić, ponieważ pieszy nie zbliża się do „jego” przejścia. Inaczej jeżeli przejście dla pieszych nie posiada wysepki. Wtedy, w analogicznej sytuacji, musi on zatrzymać pojazd, aby przepuścić pieszego.