Wykorzystujemy ciasteczka (ang. cookies) w celu gromadzenia informacji związanych z korzystaniem ze strony. Stosowane przez nas pliki typu cookies umożliwiają: utrzymanie sesji Klienta (także po zalogowaniu), dzięki której Klient nie musi na każdej podstronie serwisu ponownie się logować oraz dostosowanie serwisu do potrzeb odwiedzających oraz innych osób korzystających z serwisu; tworzenie statystyk oglądalności podstron serwisu, personalizacji przekazów marketingowych, zapewnienie bezpieczeństwa i niezawodności działania serwisu. Możesz wyłączyć ten mechanizm w dowolnym momencie w ustawieniach przeglądarki. Więcej tutaj. Zamknij

logo kdk.pl
Testy Tech Historia Prawo Felietony Gazeta ikona szukaj
Testy Tech Historia Prawo Felietony Ekomoto Inspiracje KATALOG FIRM Cennik logo KATALOG dla kierowców SZUKAJ






Historia

Ewolucja kierownicy na przykładzie Mercedesa



Ewolucja kierownicy Mercedesa

W 1900 roku ówczesne przedsiębiorstwo Daimler-Motoren-Gesellschaft odeszło od prostej korby lub drążka kierowniczego umożliwiającego zmianę kierunku jazdy na rzecz znacznie bardziej funkcjonalnej kierownicy. Z czasem doprowadziło to do stworzenia nowoczesnego centrum dowodzenia, które pozwala prowadzącemu na precyzyjne kierowanie, a jednocześnie umożliwia prostą i bezpieczną obsługę wielu systemów z zakresu komfortu i bezpieczeństwa jazdy.

Pierwszy samochód na świecie, opatentowany przez Carla Benza w 1886 roku, nie miał kierownicy, podobnie zresztą jak pojazd zaprojektowany w 1889 roku przez Gottlieba
Daimlera i Wilhelma Maybacha. Wyposażono je tylko w prostą dźwignię lub korbę do nadawania kierunku jazdy. Za wynalazcę kierownicy uważa się francuskiego inżyniera Alfreda Vacherona, który zamontował ją w swoim pojeździe Panhard & Levassor, napędzanym silnikiem Daimlera. W lipcu 1894 roku auto wzięło udział w pierwszym na świecie wyścigu samochodowym zorganizowanym na trasie z Paryża do Rouen zajmując ostatecznie 11 miejsce. W 1900 roku firma Daimler-Motoren-Gesellschaft wyposażyła w kierownicę swój samochód wyścigowy Phoenix. W tym przypadku kolumna kierownicy została pochylona, co znacznie ułatwiło użytkowanie. W modelach Mercedes Simplex wprowadzonych na rynek w 1902 roku na kierownicy znajdowały się dodatkowe dźwignie, które służyły do regulacji podstawowych funkcji silnika, np. zapłonu i mieszanki paliwowo-powietrznej. Dalszy rozwój silników sprawiał, że dźwignie ręcznej regulacji mieszanki i zapłonu powoli stawały się zbędne. Do dziś kierownice oferują jednak inną funkcję, stosowaną od pierwszych dni istnienia samochodu, czyli klakson. Ta najprostsza forma „komunikacji” z otoczeniem rozpoczęła się od klaksonu zamontowanego w obręczy kierownicy, a następnie przyjęła postać przycisku na piaście. Pierścień klaksonu na ramionach kierownicy zadebiutował w latach 20. ubiegłego stulecia i dotrwał aż do lat 70. W 1949 roku przejął on także funkcję uruchamiania

sygnalizatorów skrętu lub kierunkowskazów. W tym celu wystarczyło go obrócić, a z karoserii wysuwało się około 20-centymetrowe ramię wskazujące kierunek jazdy. Później ramiona zostały zastąpione migającymi, pomarańczowymi lampkami.

W 1951 roku w modelach 300 „Adenauer” (W 186) i 220 (W 187) Mercedes-Benz wprowadził dźwignię zmiany biegów zamontowaną na kolumnie kierownicy. Zdecydowano się na ten krok, ponieważ w tamtych czasach przednie siedzenia zazwyczaj miały postać kanapy, która mogła pomieścić trzy osoby. O następną funkcję kierownica wzbogaciła się w 1955 roku - była to dźwignia do „migania” reflektorami. Sam układ kierowniczy często był jednak męczący w użytkowaniu, pomimo dużego przełożenia i wieńca o znacznej średnicy. Z tego powodu w 1958 roku w limuzynach serii 300 Mercedes-Benz zastosował wspomaganie kierownicy. Natomiast rok później w modelu W 111 zwanym „Skrzydlakiem” wprowadzono opatentowany układ kierowniczy z teleskopową kolumną oraz pierwszą zespoloną dźwignię przy kierownicy, odpowiadającą za funkcje kierunkowskazów i sygnałów świetlnych (równocześnie zadebiutowała ona także w „Pontonie”). W 1963 roku wzbogacono ją o funkcje wycieraczek i spryskiwaczy. Wcześniej wycieraczka przedniej szyby była aktywowana za pomocą przełącznika pociągowego u góry tablicy rozdzielczej.

Czteroramienna bezpieczna kierownica, wprowadzona w 1971 roku przy okazji debiutu roadstera 350 SL (R 107), dzięki dużej tapicerowanej powierzchni z tłumikiem uderzeń gwarantowała jeszcze lepszą ochronę podczas wypadków. Ramiona zapewniały obręczy odpowiednie podparcie - w przypadku kolizji pochłaniały siły i przekazywały je w taki sposób, że wieniec nie mógł się złamać. Pierścień klaksonu zastąpiono przyciskiem pośrodku kierownicy. Nieustanne dążenie do jak najwyższego poziomu bezpieczeństwa doprowadziło do kolejnej decydującej zmiany w konstrukcji kierownicy. W 1981 roku w klasie S (W 126) wprowadzono pierwszą poduszkę powietrzną dla kierowcy. Inżynierowie byli zadowoleni, ale projektanci stanęli przed nie lada wyzwaniem - początkowo airbagi miały znaczne rozmiary, więc ich osłona musiała być odpowiednio duża. Z czasem udało się jednak składać próżniową poduszkę powietrzną w taki sposób, by była coraz mniejsza, a designerzy zyskali więcej swobody.




Kolejną techniczną rewolucję stanowiła kierownica wielofunkcyjna, wprowadzona na rynek w 1998 roku wraz z systemem Comand debiutującym w klasie S (W 220). W tym przypadku dogłębnego przemyślenia wymagała nie tylko mnogość funkcji pojazdu, ale także rozwój nowych urządzeń z zakresu informacji, nawigacji i rozrywki. Istotnym celem było odciążenie kierowcy, tak aby mógł skoncentrować się na prowadzeniu. Dzięki nowej, standardowej kierownicy wielofunkcyjnej miał on możliwość obsługi wielu systemów i wywoływania ważnych informacji za jednym dotknięciem kciuka. Po raz pierwszy kierownicę połączono z radiem, telefonem i wyświetlaczem pośrodku zestawu wskaźników. W 2005 roku wprowadzono nowe generacje klasy M i S z przeprojektowanymi kokpitami: dźwignia automatycznej skrzyni powędrowała z konsoli środkowej na kolumnę kierownicy. Dodatkowe przyciski zmiany biegów na kierownicy umożliwiły ręczną preselekcję siedmiu przełożeń. Z kolei od 2008 roku roadster SL był dostępny ze sportową skrzynią biegów 7G-Tronic z łopatkami zmiany biegów przy kierownicy.

Nowe funkcje sprawiły, że w kierownicy znalazło się coraz więcej przewodów, płytek drukowanych i czujników. Aby pomieścić je wraz z poduszką powietrzną, kierownice z przełomu lat 90. i 2000. były dość masywne. Z czasem ich design stał się jednak smuklejszy. Osłona poduszki przestała przypominać wielokąt, a zaczęła iść w kierunku krągłości i „płynnego” kształtu ramion. Postępująca cyfryzacja sprawiła, że debiutująca w 2016 roku klasa E (W 213) jako pierwszy samochód na świecie otrzymała kierownicę z panelami dotykowymi Touch Control. Pozwalają one na sterowanie całym systemem informacyjno-rozrywkowym przesunięciami palca - bez konieczności odrywania dłoni od kierownicy. W poliftingowej klasie E mającej premierę w zeszłym roku pojawiała się natomiast kierownica wzbogacona dodatkowo o pojemnościowe wykrywanie oderwania dłoni od wieńca. Panele dotykowe w ramionach kierownicy także korzystają teraz z czujników pojemnościowych, co pozwoliło maksymalnie zmniejszyć ich mechaniczne powierzchnie robocze. Jak będzie wyglądać dalsza ewolucja kierownicy Mercedesa? Być może kiedyś zastąpi ją wolant jak w prototypowym modelu F 300 Life Jet lub dżojstik inspirowany prototypem F 200 Imagination. Czas pokaże.

Ewolucja kierownicy Mercedesa

Mercedes Simplex (1902)

Ewolucja kierownicy Mercedesa

Mercedes-Benz Typ 680 Modell S, 26/120/180 PS (1927)

Ewolucja kierownicy Mercedesa

Mercedes-Benz 190 SL (W 121; 1955-1963)

Ewolucja kierownicy Mercedesa

Mercedes-Benz 250 SE (W 108, 1965-1972)

Ewolucja kierownicy Mercedesa

Mercedes-Benz 350 SE (W 116; 1972-1980)

Ewolucja kierownicy Mercedesa

Mercedes-Benz 600 SEL (W 140; 1991-1998)

Ewolucja kierownicy Mercedesa

Mercedes-Benz S 500 (W 223; 2020)




















Podziel się:




Czerwiec 2021

Źródło: media.daimler.com
Zdjęcia: Daimler AG

Tekst pochodzi z poniższego numeru miesięcznika motoryzacyjnego:


POBIERZ NUMER




Warte uwagi